دوا درمون معرفی گیاهان داروئی
| چکیده: |
|
با تغییر فصل و گرم شدن هوا و کم شدن بیماری‌هایی شبیه سرماخوردگی ، زکام و آنفلوانزا سوال همگان این است که آیا شیوع ویروس کرونا نیز فروکش خواهد نمود؟ در ادامه این مطلب به تحقیقات گستردهای که در این خصوص انجام شده ، و نتایج آن خواهیم پرداخت.
|
- یک مطالعه جدید نشان می دهد که هوای گرم و افزایش رطوبت احتمالاً در جلوگیری از انتشار COVID-19 مؤثر نخواهد بود.
- اما اقداماتی مانند رعایت بهداشت عمومی ، تعطیلی مدرسه ، جلوگیری از اجتماعات و رعایت فاصله گذاری اجتماعی به نظر می رسد کمک کند.
- کارشناسان می گویند مردم برای جلوگیری از افزایش بیماری باید در نحوه انجام این اقدامات در نهایت هوشمندی رفتار کنند.
- رعایت فاصله بین اشخاص یا فاصله گذاری اجتماعی ممکن است لازم باشد ، حداقل برای یک سال ادامه داشته باشد.
یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله انجمن پزشکی کانادا نشان می دهد که ورود آب و هوای گرم احتمالاً باعث متوقف شدن انتشار COVID-19 نمی شود.
با این حال ، این مطالعه همچنان نشان می دهد که اقداماتی مانند رعایت بهداشت عمومی همچون شستن مداوم دستها و تعطیلی مدارس و محدودیت در گردهمآیی‌ها به جلوگیری از شیوع بیماری کرونا کمک می کنند.
مطالعات چه میگویند؟
به گفته مدیر این مطالعه دکتر پیتر جونی ، عضو انستیتوی سیاست گذاری بهداشت ، مدیریت و ارزیابی ، دانشگاه تورنتو و بیمارستان سنت مایکل ، هدف از این تحقیق بررسی این است که آیا گسترش COVID-19 با جرکت به سمت ماههای گرم و مرطوب سال کند می شود ، یا خیر .
دکتر جونی می‌گوید: که در گذشته به خوبی روشن شده بود که آنفولانزا این گونه رفتار می کند و تصور می شد که شاید رفتار COVID-19 نیز چنین شود. لیکن در این مطالعه که شامل ۱۴۴ منطقه ژئوپلیتیک ، از جمله ایالت ها و استان های استرالیا ، کانادا و ایالات متحده و همچنین کشورهای مختلف دیگر است ، نتایج متفاوتی حاصل گردید.
حتما بخوانید:
آیا لباس و کفش می تواند COVID-19 را به داخل خانه بیاورد؟
در این مطالعه در مجموع ، تعداد ۳۷۵.۶۰۰ مورد تایید شده از بیماران مبتلا به COVID-19 مورد نظر قرار گرفت. چین ، ایران ، ایتالیا و کره جنوبی شامل این موارد نشده اند. چین از این مطالعه حذف شد زیرا ویروس در زمان مطالعه در حال از بین رفتن بود. ایران و ایتالیا از این امر مستثنا بودند زیرا این بیماری در آن زمان شیوع کاملی داشت.
محققان به منظور برآورد رشد بیماری ، تعداد موارد در ۲۰ مارس را با تعداد موارد در ۲۷ مارس مقایسه کردند. آنها سپس بررسی کردند که چگونه عرض جغرافیایی ، دما و رطوبت بر رشد اپیدمی تأثیر می گذارد. علاوه بر این ، آنها بررسی کردند که اقدامات بهداشت عمومی در دوره مواجهه با ۷ تا ۱۳ مارس ، مانند فاصله گذاری اجتماعی ، محدودیت اجتماعات بزرگ و تعطیلی مدارس ، بر رشد همه گیرى تأثیر گذاشته است.
هنگامی که محققان داده ها را تجزیه و تحلیل کردند ، مشخص گردید که افزایش دما و رطوبت در کاهش مدت زمان زنده ماندن ویروس در خارج از بدن و روی سطوح تاثیر داشته ، اما بین رشد اپیدمی و عرض جغرافیایی و دما ارتباط کمی یا ناچیزی یافت شده و ارتباط گرما و رطوبت با کاهش انتقال و شیوع بیماری ضعیف بود. با این وجود ، پیوند محکمی بین کاهش بیماری و اقدامات مختلف مانند استفاده همگانی از ماسک ، رعایت فاصله بین اشخاص یا فاصله گذاری اجتماعی و همچنین تعطیلی مدارس و محدود کردن اجتماعات بزرگ وجود داشت. همچنین ، اجرای بیشتر این اقدامات به شدت با کاهش شیوع بیماری همراه بود.
نتایج تحقیق
براساس این نتایج ، دکتر جونی می‌گوید: “کاملاً بعید است که افزایش دما در کنترل بیماری همه گیر نقش داشته باشد”. “نقش رطوبت مشخص نیست ، اما داده های ما نشان می دهد که در بهترین حالت نقش رطوبت هوا جزئی خواهد بود.”
با این حال ، به نظر می رسد ، محدودیت در اجتماعات گسترده ، زدن ماسک ، تعطیلی مدارس و رعایت فاصله مناسب ، نقش مهمی در جلوگیری از گسترش و ایجاد بیماری دارد. در واقع ، داده ها حاکی از آن است که اجرای حداقل دو مورد از این مداخلات می تواند رشد اپیدمی را به طور متوسط ۳۰ درصد کاهش دهد.
طبق گفته دکتر برایان لابوس ، استادیار دانشکده بهداشت عمومی در دانشگاه نوادا در لاس وگاس ، دما و رطوبت در بقای ویروس نقش دارند ، اما تنها نقش کمی در انتقال آن دارد. وی توضیح داد: “بزرگترین عامل انتقال بیماری رفتار ماست.”
در این مطالعه دقیقاً همین نتیجه حاصل شد. درجه حرارت و رطوبت به اثر معناداری برای انتقال بیماری ندارند ، در حالی که اجرای اقداماتی مانند حفظ فاصله بین افراد و فاصله گذاری اجتماعی اثر بسیاری دارد. ” در حالی که بسیاری از افراد مشتاق بازگشت به زندگی “عادی” هستند ، دکتر جونی پیشنهاد می کند که برای جلوگیری از شیوع بیماری کرونا در انجام این کار باید “هوشمندانه رفتار کنیم”.
دکتر لابوس تاکید می‌کند: “همه ما اکنون باید خود را برای یک ماراتن طولانی آماده کنیم”. ضرورت دارد در تصمیم گیری در مورد کم کردن محدودیت‌ها باید هوشمندانه عمل کنیم. دکتر لابوس می‌گوید: که باید توجه داشته باشیم که همه جوامع یکسان نیستند. لذا “تصمیم گیری ها باید براساس آنچه در آن جامعه اتفاق می افتد مبتنی باشد و فرقی نمی کند مکان های دیگر در آن زمان چه کاری انجام می دهند.”
لابوس اظهار داشت که این تصمیمات باید به جای فشارهای عمومی یا اقتصادی براساس داده ها هدایت شوند. وی گفت: “اگر از داده های بیماری برای هدایت تصمیم گیری خود استفاده نکنید ، نباید تعجب آور باشد که تصمیمات شما به روشی که شما امیدوار بودند نتیجه ندهند.”
کلام پایانی
مهمترین دست‌آورد این مطالعه ، به گفته نویسنده آن ، این است که “تابستان قرار نیست مشکل COVID-19 را حل کند“. با این حال ، خبر خوب این است که تمام مراحلی همچون فاصله گذاری اجتماعی ، محدود کردن اجتماعات ، تعطیلی مدارس ، استفاده همگانی از ماسک و ضدعفونی سطوح و اماکن عمومی ، میبایست کماکان ادامه یابد. اما کنترل همه‌گیری ممکن است بیشتر از آنچه به نظر می‌رسد ، پیچیده‌تر باشد. رعایت فاصله گذاری اجتماعی ، تست کرونای بیشتر و شناسایی افراد بیمار و افرادی که با آنها در ارتباط بوده و قرنطینه این افراد به مدت دو هفته ، ممکن است حداقل برای یک سال دیگر ، لازم باشد ادامه یابد.
